photo 1490396857_Socialmedia_icons_Facebook.png  photo 1490396879_Socialmedia_icons_Instagram.png  photo 1490396906_Socialmedia_icons_Google_Plus.png  photo 1490396928_Mail02.png

Καραμελένιες Clinique αναμνήσεις...



Άνοιξα το συρτάρι της και μέσα έχει πάκους με φωτογραφίες. Προσεκτικά τοποθετημένες. Παλιά σημεία αναφοράς στο χρόνο. Χρόνια πίσω. Κάπου το 1990. Ήμουν σχεδόν πέντε. Ποτέ δεν με προβλημάτισε ο χρόνος. Χαζεύω το πρόσωπο της φωτογραφίας. Ήταν εποχή ανεμελιάς και ανέφελων στιγμών. Ήταν εποχή αθωότητας πριν μπουν στη ζωή μου οι ρυθμοί του σήμερα. Σκέφτομαι τις λέξεις που χρησιμοποίησε ο Mario de Andrade : ''Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.''. Είναι τα χρόνια που περασαν και άφησαν τις καλύτερες αναμνήσεις. Είναι τα χαμόγελα που γεννιούνται από την εποχή που βιαζόμουν να μεγαλώσω και να ζήσω αυτά που οι μεγάλοι λέγαν πως είναι ουσιώδη. Μέσα από εικόνες, βάζα με καραμέλες, βάζα με ''γκαζάκια'', τρελόμπαλες και ευχούληδες ανακάλυψα το νόημα λέξεων όπως ''ομορφιά'', ''αξιοπρέπεια'', ''αλήθεια''. Μέσα από τα χρώματα στις τσίχλες, στα γλυφιτζούρια και στις φούσκες που έσκαγαν και πλημμύριζαν γέλιο και όνειρα ζάχαρης. Μέσα από αναμνήσεις που λειτουργούν ως φυλαχτό αθωότητας. Χρώμα και ζάχαρη. Χρώμα έντονο, μιας εποχής που θυμίζει πως η δεκαετία του '90 ήταν μακράν η πιο ανέμελη, γεμάτη ένταση που μόνο η παιδικότητα μπορεί να σου χαρίσει.

Κοίτα τώρα τη φωτογραφία. 





Γύρνα πίσω στα μαθητικά σου χρόνια. Είναι δυνατόν μια σακούλα καραμέλες να ξυπνήσει αναμνήσεις; Και όμως είναι. Δες εδώ και θα καταλάβεις. Συντονίσου και το βράδυ στις 21.15, στον ANT1 να δεις τους Συμμαθητές και γέλα ελεύθερα με την δεκαετία του '80 ή του '90. Πάρε και έντονα χρώματα σαν μαρκαδόρους και έπενδυσε στην ομορφιά των χειλιών σου. Δώσε και ροδαλότητα στα μάγουλα σαν το αναψοκοκκινισμένο χρώμα που είχες κάθε φορά που κάποιος σε τσάκωνε να τρως κρυφά τις καραμέλες από το βάζο. Στο σύνολο των αναμνήσεων έρχεται να βοηθήσει και η Clinique

Τα νέα Chubby μέσα από μια ονειρική πανδαισία χρωμάτων που φέρνουν στο νου τα πιο γλυκά, ζαχαρένια, καραμελένια χρώματα, είναι εδώ. Τέσσερις μωρουδένιες αποχρώσεις που θυμίζουν ζαχαρωτά και παστέλ marsmallows, εντυπωσιάζουν με το διάφανο αλλά επαρκώς έντονο, καλογραμμένο χρώμα τους. Τα Chubby Stick Baby Tint Moisturizing Lip Colour Balm σε ροζ, κοραλί και βιολετί χρώμα και με απίστευτα εμπνευσμένα ονόματα : Poppin' Poppy, Coming Up-Rosy, Budding Blossom, Flowering Freesia,  χαρίζουν τα πιο ζουμερά και ενυδατωμένα χείλη που είχες ποτέ φανταστεί. Λαμπερά, δροσερά, χρωματιστά και άκρως girly, τα νέα Chubby Stick μαγνητίζουν τα βλέμματα και τα στρέφουν στα χείλη. Πέρα από την υπερ-ενυδάτωση και την απαλότητα που χαρίζουν στα χείλη, κάνουν το χρώμα να ''ανθίζει'' ανάλογα με τη φυσική χημεία κάθε οργανισμού και να φτάνει στη σωστή ένταση που πρέπει. Εμποτισμένα με Βιταμίνη C, βούτυρο καριτέ, βούτυρο από σπόρο μάνγκο και λάδι από σπόρο jojoba χαρίζουν κύματα δροσιάς και παιδικότητας στα χείλη. Θα τα αγαπήσεις για τα φωτεινά χρώματα και τις συσκευασίες τους και θα τα λατρέψεις για κάθε τους ιδιότητα. Με πάσα ειλικρίνια δεν πρέπει να λείπουν από το νεσεσέρ σου. 


Και για το λαμπερό, ροδαλό αναψοκοκκινισμένο χρώμα στα μάγουλα, επένδυσε στο πιο σύγχρονο ρουζ σε μορφή stick. Τα νέα Chubby Stick Cheek Colour Balm είναι το ρουζ που χρειάζεται κάθε γυναίκα για να ανανεώνει στο λεπτό το μακιγιάζ της, εύκολα, γρήγορα και χωρίς καθρέφτη. Με αφάνταστα απίθανη χρωματική απόδοση και διάρκεια χαρίζουν από το απόλυτα υγιές φυσικό look μέχρι το πιο έντονο χρώμα. Δεν βαραίνουν, δεν ξηραίνουν την επιδερμίδα και δεν παρουσιάζουν καμία λιπαρότητα, ενώ η υφή τους ποικίλλει αναλόγως την επιθυμητή ένταση. Σε τέσσερις αποχρώσεις Amp' d up Apple, Robust Rhubarb, Roly Poly Rosy και Plumed up Peony απλώνονται με πινέλο ή με τα ακροδάχτυλα και αναμειγνύονται με το φυσικό χρώμα της επιδερμίδας για να αναδείξουν την ομορφιά σου.



Ξαναγυρνώ στο σήμερα και πάλι στα όσα έγραψε ο Mario de Andrade ''Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται. Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα. Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση. Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους. Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους. Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια. Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων. Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμία από τις καραμέλες που απομένουν. Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απʼ όσες έχω ήδη φάει''. 

Αν λοιπόν η ζωή πρέπει να έχει χαραγμένες έννοιες, εγώ επιλέγω τις δικές μου να τις ντύσω με χρώματα και παιδικότητα. 
Συναισθήματα και όνειρα καραμελένια. 
Και μια διάθεση αναμνήσεων. Από αυτές που δίνουν υπόσταση στο αύριο.  
Στις καραμελένιες σου αναμνήσεις, λοιπόν...



ΜΕΤΡΗΣΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑ ΟΤΙ ΜΟΥ ΥΠΟΛΕΙΠΕΤΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΖΩΗΣ απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα. Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση. ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΙΑ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΑΤΕΡΜΟΝΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ όπου συζητούνται καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δεν θα καταλήξει κανείς πουθενά. ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΙΑ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΕΧΟΜΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει. Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες. Δεν θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί. Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους. ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ Η ΖΗΛΙΑ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΥΠΟΤΙΜΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΙΚΑΝΟΤΕΡΟΥΣ για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματά τους. Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα. Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΖΗΤΩ ΤΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται. Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα. ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ. Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους. Που δεν επαίρονται για τον θρίαμβό τους. Που δεν θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους. Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους. Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια. ΤΟ ΟΥΣΙΩΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΣΤΗ ΖΩΗ. Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων. Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τούς δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή. ΝΑΙ, ΒΙΑΖΟΜΑΙ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΩ με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει. ΣΚΟΠΕΥΩ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΗ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΜΕΝΟΥΝ. Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απʼ όσες έχω ήδη φάει. Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου. Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος, γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ. [Πηγή: www.doctv.gr]