Αγάπα αυτό που είσαι...#man's_world5

 Eυτύχια είναι να μπορέσεις να αποδεχτείς τον εαυτό σου όπως ακριβώς είναι. Ευτυχία είναι να σε αγαπήσεις για ό,τι είσαι. Με τα ψεγάδια και τα τα θετικά σου. Ευτυχία είναι να σε προφυλάσσεις από κάθετι εκεί έξω που θα σε ωθήσει στην ομοιομορφία. Ευτυχία είναι να μπορέσεις να αντισταθείς σε κάθε αισθητική νόρμα. Ευτυχία είναι να κοιτάς κάθε πρωί στον καθρέφτη σου και να μην γυρνάς το βλέμμα σου με αποστροφή. Ευτυχία είναι να λες πως έχεις το πιο όμορφο σώμα, ακόμη και αν δεν το έχεις. Ευτυχία είναι να ΣΕ ΑΓΑΠΑΣ.

Σε αυτό το μπλογκ δεν σε έχω συνηθίσει σε κάτι λιγότερο από αλήθειες. Πριν μήνες εδώ, σου είχα μιλήσει πρώτη φορά για την τάση περιθωριοποίησης εκεί έξω κάθε μορφής διαφορετικότητας. Σου είχα μιλήσει για τα πρότυπα που ωθούν νέες κοπέλες στη νευρική ανορεξία. Και όταν ο Γιώργος, μου έστειλε το κείμενο του, το ''ρούφηξα'' λέξη - λέξη. Τροφή για σκέψη, αγαπημένη, και έλα να το συζητήσουμε μετά. (Εύη)

*******************************************************************************

Αυτό το θέμα το παλεύω στο μυαλό μου εδώ και καιρό. Από τότε που ξεκίνησα να έλκομαι από το γράψιμο, από τότε που έβαζα τις σκέψεις μου σε σειρά και τις κατέγραφα. Το θέμα είναι ταμπού. Δεν μιλάς, δεν γράφεις εύκολα για νευρική ανορεξία. Προσωπικά, το θέμα μου ξυπνάει περίεργες αναμνήσεις. Όχι, ποτέ δεν την πέρασα (εγώ πάσχω από νευρική ορεξία) έχω βιώσει όμως την αγωνιώδη προσπάθεια ανθρώπων να το περάσουν. Έχω περάσει ώρες λέγοντας «θα το καταφέρουμε», χωρίς να είμαι πολύ σίγουρος. Και ξέρω πού γράφω αυτό το κείμενο. Το γράφω σε ένα blog με έμφαση στη μόδα, το οποίο το επισκέπτονται κατά 99% γυναίκες που θέλουν να φαίνονται πιο όμορφες απ’ ότι είναι-γιατί όλες οι γυναίκες είναι εξ’ ορισμού όμορφες.

1 στις 200 γυναίκες στην Αμερική υποφέρουν από νευρική ανορεξία. Τα ποσοστά σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ανησυχητικά. Το ποσοστό κατά μέσο όρο είναι σχετικά μικρό, είναι όμως αρκετά ανησυχητικό στη Δύση, ενώ οι επιστήμονες διαπιστώνουν μια αυξητική τάση και στις χώρες της Ανατολής. Από την ανορεξία επηρεάζονται και πολλοί άνδρες, αρκετοί εκ των οποίων αθλητές ή ομοφυλόφιλοι. Εστιάζω στις γυναίκες. Σκέφτομαι αυτά που έχω δει στο περιβάλλον μου. Κορίτσια που ξεκίνησαν για να χάσουν κιλά, επειδή δεν αισθάνονταν καλά με το σώμα τους και παρασύρθηκαν τόσο, ώστε να βάλουν σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή τους. Αναγκάστηκαν να νοσηλευτούν, να περάσουν μια μακρά και επίπονη διαδικασία με ψυχολογική παρακολούθηση, ώστε να αποκαταστηθεί αυτό το κομμάτι της ψυχοσύνθεσής τους που τις οδηγούσε στην ακραία στέρηση του φαγητού. Αναγκάστηκαν να περάσουν μια κόλαση, γιατί στο δρόμο για τον παράδεισο κάπου ξεστράτισαν.

Σκεφτόμουν πάντα πώς θα μπορούσα να δομήσω ένα θέμα. Έλεγα πως θα μπορούσα να προτείνω να κάνουμε σε ένα site ένα θέμα με κορίτσια-survivors της ασθένειας. Μετά σκέφτηκα πως οι φίλες μου δεν θέλουν να θυμούνται εκείνες τις μέρες. Τις θυμάμαι εγώ όμως. Τις θυμάμαι πολύ καλά. Τις ανασυνθέτω στη μνήμη μου και, ρε γαμώτο, νιώθω το ίδιο χάλια, όπως και τότε. Όλες πέρασαν από νοσοκομείο. Κατέρρευσαν, δεν άντεξαν. Πόσο να αντέξει ο ανθρώπινος οργανισμός στους καθημερινούς τρελούς ρυθμούς, όταν δεν παίρνει την απαραίτητη ενέργεια;

Το πρόβλημα με αυτή την καταραμένη αρρώστια δεν είναι σωματικό, είναι πνευματικό. Όσο χάνεις κιλά, πείθεσαι πως μπορείς να τα καταφέρεις. Μπορείς να νικήσεις τα περιττά κιλάκια, μπορείς να αισθανθείς καλύτερα με το σώμα σου. Φτάνεις τον πρώτο στόχο που είχες βάλει αλλά πλέον δεν σου είναι αρκετός. Θέλεις και άλλο. Τι διαφορά θα κάνουν 2-3 κιλά ακόμα; Τα 2 γίνονται 4, τα 4 6 και πάει λέγοντας. Σηκώνεις το πιρούνι, σκέφτεσαι «πρέπει να φάω, πρέπει να φάω» και όταν καταπιείς τη μπουκιά αισθάνεσαι μόνο ντροπή. Κάποια στιγμή μοιάζεις τόσο αδύναμη, τόσο εύθραυστη που καταντά τουλάχιστον αντιαισθητικό. Ο κόσμος δεν σε κοιτά με θαυμασμό ή λαιμαργία αλλά με οίκτο. Άλλοι, αυτοί που σε νοιάζονται, σε κοιτούν με τρόμο και προσπαθούν να σταματήσουν την κατηφόρα. Δεν μπορείς όμως να σταματήσεις μόνη σου όμως. Έχεις επιβάλλει στον εαυτό σου να μην τρώει και δημιουργείς έτσι μια τεχνητή αγκύλωση. Μια αγκύλωση που βάζει σε κίνδυνο τη ζωή σου.

Πολλές φορές η γυναικεία αυταρέσκεια είναι προβληματική. Ανάγει τις λεπτομέρειες σε μεγάλη εικόνα. Κάνει το μηδαμινό να μοιάζει σημαντικό. Έτσι, οι μικρές ατέλειες στο σώμα φαντάζουν όλο και πιο ενοχλητικές. Σε κατατρύχουν, απαιτούν από εσένα να αναλάβεις άμεσα δράση. Όταν η δράση όμως γίνεται χωρίς επίβλεψη, μπορεί να αποβεί μοιραία. Γι’ αυτό το λόγο, απαιτείται όχι μόνο τεράστια προσοχή αλλά και παρακολούθηση του προγράμματος, κατά προτίμηση από ειδικό, ο οποίος να μπορεί να βεβαιώσει πως η διατροφή που ακολουθείται είναι ισορροπημένη.

Η ανορεξία είναι μια αρρώστια σιχαμένη. Σε κάνει να λυπάσαι τον εαυτό σου περισσότερο από πριν και όμως δεν μπορείς να σταματήσεις. Όσο περισσότερο βυθίζεσαι στην αυτολύπηση, τόσο περισσότερο μεθοδεύεις την αυτοκαταστροφή σου. Όταν μιλάμε ιδίως για κορίτσια στην εφηβεία ή σε πολύ νεαρή ηλικία, είναι πολύ δύσκολο και για τους γονείς να παρέμβουν, καθώς είναι δεδομένο πως θα βρουν «τοίχο». Φως στο σκοτάδι αρχίζει να φαίνεται μόνο όταν επέλθει το πρώτο σοβαρό επεισόδιο. Σε ταρακουνάει, το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ταρακουνάει τους γύρω σου. Αντί να μεμψιμοιρούν, καταλαβαίνουν πως πρέπει να σε βοηθήσουν άμεσα, για να μην σε χάσουν.

Ναι, να μην σε χάσουν. Μην σε παραξενεύει. Αν δεν βάλεις φρένο, κινδυνεύει ακόμα και η ζωή σου. Ακόμα όμως και αν γλιτώσεις, είναι πολύ πιθανό να έχεις προκαλέσει μόνιμη βλάβη στον οργανισμό σου. Στην ανάπτυξή σου (αν είσαι σε εφηβική ηλικία), στη γονιμότητά σου κλπ. Τι καταφέρνεις στο τέλος; Αντί για μια πιο όμορφη γυναίκα, προκύπτει μια γυναίκα, στης οποίας την όψη αποτυπώνεται η ήττα. Έχασες τον πρώτο γύρο, γλυκιά μου, και πρέπει να παλέψεις πολύ σκληρά για να επιστρέψεις στο παιχνίδι. Και είναι δύσκολο. Είσαι σαν να είσαι πάλι 2 χρονών και να πρέπει να μάθεις να περπατάς. Από την αρχή. Ξανά και ξανά.

Ό,τι και να κάνεις όμως, ένα πρέπει να θυμάσαι. Να είσαι ευτυχισμένη. Μπορεί να επιλέξεις να είναι μια super-thin, ultra-sexy ύπαρξη, μπορείς να επιλέξεις να είσαι μια γλυκύτατη χοντρούλα. Το ζήτημα είναι να αισθάνεσαι εσύ καλά με τον εαυτό σου. Γιατί, αν εσύ αισθάνεσαι καλά με αυτό που είσαι, αυτό αντανακλάται με έναν περίεργο τρόπο στο πρόσωπο και στην αύρα σου. Αν εσύ αισθάνεσαι χαρούμενη με την επιλογή σου, τότε να είσαι σίγουρη πως αυτό θα φανεί.

Γι’ αυτό το λόγο, άσε τις βλακείες! Αγάπα αυτό που είσαι! Και αν εσύ τα καταφέρεις, είναι δεδομένο πως θα ακολουθήσουν και όλοι οι υπόλοιποι. Και να θυμάσαι, η ανορεξία θα είναι πάντα ένας σκελετός στη ντουλάπα. Μην ανοίξεις ξανά την πόρτα!

Γιώργος Ευγενίδης