D' une Magnificence Lierac rouge rue...
"Καμιά αγάπη στον κόσμο δεν αναπληρώνει τον έρωτα, είναι αδύνατο" λέει η Σάρα η ηρωίδα στα Αλογάκια της Ταρκυνίας.
Την παρατηρώ να σχολιάζει πόσο διαφορετικά δομημένος είναι ο κόσμος σε σχέση με πριν από 20 χρόνια. Τότε ήταν 20, σήμερα 40. Παρατηρώ τον τρόπο που κρατάει το βιβλίο και χαζεύω τα μακριά της δάχτυλα. Ξεφυλλίζει τις σελίδες και στέκεται στη φράση της Σάρα. Κρέμομαι από τα χείλη της και την ακούω να μιλάει για τη δύναμη του έρωτα. Για τις ανατροπές και την αλλαγή που φέρνει στη ζωή αν έρθει έτσι ξαφνικά. Δίπλα της ένα ποτήρι κονιάκ, μια κρυστάλλινη καράφα με λικέρ, να λαμπυρίζει στις αμυχές του φωτός και αυτή να πίνει από το δικό της ποτήρι λικέρ. Λικέρ ρόδι. Τη ρωτάω αν η αγάπη είναι καταδικασμένη στην αποτυχία και μου λέει πως ''όποιος αγαπά, όποιος ένιωσε σε βάθος αυτό το συναίσθημα είναι άνθρωπος ευλογημένος''. Τη ρωτάω αν το χαμόγελο της ευτυχίας που έχει ζωγραφισμένο εδώ και καιρό στο πρόσωπο της οφείλεται σε έρωτα. Δεν μου απαντά, αλλά χαμογελά ακόμη πιο πολύ. Γελά με πάθος και φωτίζονται τα μάτια της και κάθομαι και σκέφτομαι πόση δύναμη κρύβει μέσα της μια γυναίκα που σμιλεύτηκε από δυσκολίες, που τις άφησε πίσω και τώρα κοιτάει ξανά μπροστά. Σχεδιάζει το δρόμο της με γνώμονα την αλήθεια και την καρδιά της. ''Δεν με νοιάζει ο χρόνος. Έχω σταματήσει να τον μετράω''. Στα δικά της σταυροδρόμια η ζωή ακολουθεί τις επιθυμίες της και όχι αυτή τα θέλω και τις επιταγές μια κοινωνίας που μοιάζει πιο απάνθρωπη και πιο άσχημη από ποτέ. Que sera sera , μου λέει σαν άλλη Doris Day και κάθομαι και την κοιτάω κατά πρόσωπο. Είναι όμορφη, φαίνεται τόσο νέα. Σχεδόν τη ζηλεύω. Γεμάτη όνειρα, επιθυμίες και όρεξη για ζωή. Είναι magnifique.
Την παρατηρώ να σχολιάζει πόσο διαφορετικά δομημένος είναι ο κόσμος σε σχέση με πριν από 20 χρόνια. Τότε ήταν 20, σήμερα 40. Παρατηρώ τον τρόπο που κρατάει το βιβλίο και χαζεύω τα μακριά της δάχτυλα. Ξεφυλλίζει τις σελίδες και στέκεται στη φράση της Σάρα. Κρέμομαι από τα χείλη της και την ακούω να μιλάει για τη δύναμη του έρωτα. Για τις ανατροπές και την αλλαγή που φέρνει στη ζωή αν έρθει έτσι ξαφνικά. Δίπλα της ένα ποτήρι κονιάκ, μια κρυστάλλινη καράφα με λικέρ, να λαμπυρίζει στις αμυχές του φωτός και αυτή να πίνει από το δικό της ποτήρι λικέρ. Λικέρ ρόδι. Τη ρωτάω αν η αγάπη είναι καταδικασμένη στην αποτυχία και μου λέει πως ''όποιος αγαπά, όποιος ένιωσε σε βάθος αυτό το συναίσθημα είναι άνθρωπος ευλογημένος''. Τη ρωτάω αν το χαμόγελο της ευτυχίας που έχει ζωγραφισμένο εδώ και καιρό στο πρόσωπο της οφείλεται σε έρωτα. Δεν μου απαντά, αλλά χαμογελά ακόμη πιο πολύ. Γελά με πάθος και φωτίζονται τα μάτια της και κάθομαι και σκέφτομαι πόση δύναμη κρύβει μέσα της μια γυναίκα που σμιλεύτηκε από δυσκολίες, που τις άφησε πίσω και τώρα κοιτάει ξανά μπροστά. Σχεδιάζει το δρόμο της με γνώμονα την αλήθεια και την καρδιά της. ''Δεν με νοιάζει ο χρόνος. Έχω σταματήσει να τον μετράω''. Στα δικά της σταυροδρόμια η ζωή ακολουθεί τις επιθυμίες της και όχι αυτή τα θέλω και τις επιταγές μια κοινωνίας που μοιάζει πιο απάνθρωπη και πιο άσχημη από ποτέ. Que sera sera , μου λέει σαν άλλη Doris Day και κάθομαι και την κοιτάω κατά πρόσωπο. Είναι όμορφη, φαίνεται τόσο νέα. Σχεδόν τη ζηλεύω. Γεμάτη όνειρα, επιθυμίες και όρεξη για ζωή. Είναι magnifique.
Και μου φέρνει στο μυαλό τη Magnificence της Lierac. Μια νέα σειρά, εφαλτήριο της ολιστικής φροντίδας για γυναίκες στην ευρύτερη δεκαετία των 40 και πάνω. Καινοτομία της Lierac. H πρώτη ολοκληρωμένη φροντίδα για την εξουδετέρωση των παραγόντων που κλέβουν τη νεότητα. Τα εργαστήρια της δημιούργησαν το D-Glyox (πατέντα υπό κατοχύρωση), ενώνοντας 3 καθαρά πανίσχυρα ενεργά συστατικά που δρουν σε συνέργεια - άνθος ροδιού, δέντρο μεταξιού και συμπύκνωμα λιποσωμιακού πεπτιδίου. Απενεργοποιούν τους κύριους μηχανισμούς γήρανσης της γλυκοζυλίωσης και της κυτταρικής οξείδωσης που συνδέονται στενά με το γνωστό και ως φαινόμενο της γλυκοξείδωσης.
Και έτσι χωρίς αρχικά να καταλαβαίνω πολλά, ανακάλυψα ένα βράδυ, τη μαγεία του κόκκινου. Ποντάροντας στο κόκκινο αλλάζεις το χρόνο. Αλλάζεις τη μορφή του, την εικόνα σου, αλλάζεις όσα θες να αλλάξεις. Και η νέα καινοτομία της Lierac σε βοηθά. Τέσσερα προϊόντα από μια επαναστατική σειρά έρχονται να αποθεώσουν τον καλύτερο σου εαυτό. Την ομορφιά σου. Να μην την αφήσουν να αλλοιωθεί. Εντατικός αναζωογονητικός ορός, βελούδινη κρέμα ημέρας και νύχτας, μεταξένια ζελ κρέμα ημέρας και νύχτας και κρέμα ματιών στοχευμένης εφαρμογής.
Ο εντατικός αναζωογονητικός ορός θα σε σαγηνεύσει. Κόκκινος εντός και εκτός, υπερσυμπυκνωμένος, με λουλουδένιο άρωμα. Είναι ιδανικός για ρυτίδες, χαλάρωση, απώλεια λάμψης. Υπόσχεται να αναζωογονήσει την επιδερμίδα σμιλεύοντας, τελειοποιώντας, ενυδατώνοντας και συσφίγγοντας την. Ιδανικός για κανονικές - ξηρές επιδερμίδες. Σε πολυτελή κόκκινη συσκευασία φιαλίδιο με αντλία των 30 ml.
Η κρέμα ημέρας και νύχτας, είναι εμπλουτισμένη με έλαιο μαρούλα και βούτυρο καριτέ. Θρέφει σε βάθος την επιδερμίδα, έχει απαλή - βελούδινη υφή (αν επιλέξεις το ζελ, δροσερή και ανάλαφρη) και διακριτικά γλυκό άρωμα. Να σου πω απλώς πως η ζελ κρέμα περιέχει πούδρα ρυζιού για ματ αποτέλεσμα. Ιδανική για κανονικές - μικτές επιδερμίδες. Σε κόκκινο βάζο των 50 ml, που ανακλά το μινιμαλισμό και την αποτελεσματικότητα.
Και το καλύτερο στο άφησα για το τέλος. Θυμάσαι το Touche Eclat; Ετοιμάσου να χρησιμοποιείς ένα αντίστοιχο πινέλο - στυλό (4 gr) στην καθημερινή σου ρουτίνα. Η νέα κρέμα ματιών στοχευμένης εφαρμογής, θα είναι μακράν το πιο best seller προϊόν (θυμίσου το). Απαλή και πλούσια υφή, ενυδατώνει στο λεπτό και υπόσχεται να ρυθμίσει το πρόβλημα των ρυτίδων, της χαλάρωσης, των μαύρων κύκλων. Δεσμεύεται να φωτίσει το βλέμμα και να συσφίξει το περίγραμμα των ματιών. Δεν περιέχει άρωμα για μέγιστη ανεκτικότητα στην ευαίσθητη περιοχή γύρω από τα μάτια και είναι κατάλληλο για κάθε τύπο επιδερμίδας. Βάλε στα συν και το υαλουρονικό οξύ και το κόκκινο κρασί, γνωστό για την άμεση σύσφιξη και νομίζω πως μόλις ανακάλυψες που πρέπει να επενδύσεις το χειμώνα.
Και κάπως έτσι της είπα για τη σειρά. Την ενθουσίασε. Μου είπε ''δώσε μου να τη δοκιμάσω''. Και της την έδωσα. Και πριν τελειώσει εκείνη η βραδιά τη βλέπω να σηκώνεται και να πηγαίνει στο πιάνο της. Είναι όλα όσα αγαπά. Η ζωή της είναι στο κόκκινο. Γι' αυτό και της ταιριάζει η Magnificence. Πριν φύγω τη ρωτάω αν την τρομάζει η μοναξιά και το αύριο. Ειδικά σε αυτή τη χώρα. Δεν μου απαντά αμέσως. Σκύβει το βλέμμα πάνω από τα πλήκτρα και πίνει μια ακόμη γουλιά από το λικέρ ροδιού και μου λέει γεμάτη αποφασιστικότητα ''Σ’ αυτόν τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν’ αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται.''. Απόσπασμα από την ομιλία του Σεφέρη όταν κέρδισε το Νόμπελ σκέφτομαι και συνεχίζει.
''Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα, κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα.''
Ποντάροντας στο κόκκινο. Ζώντας, αλλάζοντας, καταστρέφοντας την ασχήμια.
Επενδύοντας στην ομορφιά. Στα 40 ζεις, δεν υπάρχεις απλώς.
Και τα καλύτερα έρχονται σε magnificence εκδοχή.