photo 1490396857_Socialmedia_icons_Facebook.png  photo 1490396879_Socialmedia_icons_Instagram.png  photo 1490396906_Socialmedia_icons_Google_Plus.png  photo 1490396928_Mail02.png

Instagram-ίζοντας το χρόνο #7 ή αλλιώς αγάπη στη δημιουργικότητα...



Το παν λένε είναι να βρεις ό,τι σε εμπνέει. Ό,τι σε κάνει να βλέπεις τη ζωή λίγο διαφορετικά. Μια  ιδέα σε ένα αχανές μυθιστόρημα που το λένε ζωή. Η ιδέα μπορεί να είναι η πιο απλή, δεν έχει σημασία, σημασία έχει να σε γεμίζει. 


Σε μια εποχή που προσπαθούν όλοι να σε πείσουν πως τα όνειρα είναι περιττά και η ουσία βρίσκεται στην ύλη εσύ γύρνα την πλάτη σου και κοίτα αλλού. Σκέψου πόσο πλασματικές είναι οι ανάγκες που μας είχαν μετουσιώσει. Σκέψου πόσο άσκοπα κάποτε πάλευες για να φτάσεις κάπου που στην ουσία ήταν κάτι ψεύτικο. Δεν υπήρχε συναίσθημα, δεν υπήρχε παιδεία, δεν υπήρχε σκέψη υπήρχε μόνο ύλη. Τον τελευταίο χρόνο δεν πολυψωνίζω, πράγμα σπάνιο για τα μέχρι πρότινος δεδομένα μου. Μην φανταστείς πως δεν παίρνω τίποτα αλλά αρχίζω και αλλάζω. Δεν είναι απαραιτήτως κακό θα μου πεις. Μετράω αλλιώς τη ζωή. Είμαι από τους τυχερούς που μέχρι στιγμής έχω δουλειά αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι. Γιατί σήμερα έχω αύριο δεν ξέρω. Έχω φίλους και συγγενείς που έχουν φύγει στο εξωτερικό. Δεν ξέρω αν τους ζηλεύω. Ξέρω πως θυμώνω με όσους μας έφεραν εδώ. Να φοβάσαι να κάνεις όνειρα, να φοβάσαι να κοιτάξεις το μέλλον με αισιοδοξία. Φοβάμαι να κάνω ανοίγματα οικονομικά, κάπου κάπου και συναισθηματικά (γάμος λέγεται το άνοιγμα) φοβούμενη πως δεν θα είμαι ποτέ αρκετά έτοιμη οικονομικά να φέρω σε πέρας όσα πρέπει και να ζήσω μια αξιοπρεπή ζωή. Φοβάμαι πως δεν θα μπορέσω να προσφέρω στο παιδί μου όσα δώσαν σε εμένα οι δικοί μου και αυτό ενοχλεί πιο πολύ. Πονάει και ματώνει να προσπαθείς να δώσεις θάρρος και ελπίδα στους μαθητές σου και εσύ να φοβάσαι πιο πολύ. Θέλω να σου μιλήσω κάποτε για τους μαθητές μου και τι σημαίνει να ζεις με παιδιά! Θα το κάνω γιατί πρέπει να ξέρεις πως βλέπουμε και εμείς που είμαστε κοντά τους τις πραγματικές τους ανάγκες και όλο αυτό που βιώνουν στο σημερινό τερατούργημα που λέγεται Γενικό Λύκειο (παρένθεση). Οι αλλαγές για κάποιους δεν σημαίνουν πολλά! Σημαίνει όμως για εμένα να συνειδητοποιήσεις κάποτε πως η αλλαγή που ήρθε, που έρχεται δεν είναι απαραιτήτως κακή. Δεν εστιάζω στο θέμα των αγορών. Δεν ζω στο δικό μου κόσμο, μπαίνω μέσα σε σπίτια ανθρώπων και βλέπω καταστάσεις που με κάνουν να εξοργίζομαι με ένα κράτος που δεν σέβεται τους πολίτες του. Που εξωθεί στην ανέχεια κάθε πολίτη. Για εμένα το βασικό δεν είναι η έλλειψη χρημάτων, το κόψιμο των μισθών, ό,τι έχει να κάνει με λεφτά και ύλη, το βασικό έγκειται στο να προσπαθείς να πείσεις μια χώρα πως δεν έχει ούτε παρόν ούτε μέλλον. Έχω κουραστεί με την ύλη, ναι την προβάλλω και εγώ. Ανάπαυλα στο γκρίζο ενδεχομένως. Εικόνες αναζητώ. Ψάχνω αυτό που θα με καλύψει. Κάτι σαν αέναη αναζήτηση. Εικόνες που θα δίνουν έμπνευση στη ζωή μου. Και τις βρήκα, τις ανακάλυψα εντελώς τυχαία πριν χρόνια. Το παν λοιπόν είναι να βρεις προοπτικές, να βρεις κάτι να το αγαπήσεις να του δωθείς όσο περισσότερο μπορείς. Να σε ευχαριστεί και να σε κάνει να ξεχνιέσαι από τα άπειρα προβλήματα, να λειτουργεί αγχολυτικά. Ό,τι και αν είναι αυτό. Να αναζητάς το διαφορετικό μην επαναπαύεσαι στα σίγουρα τόλμα να πας την ιδέα σου, όποια και αν είναι αυτή, λίγο πιο πέρα. 

Εδώ και ένα χρόνο έχω γνωρίσει ανθρώπους που δίνονται σε ό,τι αγαπούν και το κάνουν με πάθος. Δεν τους νοιάζει το κέρδος, το χρήμα, η αναγνωρισημότητα. Το κάνουν γιατί έτσι είναι καλά και ευτυχισμένοι. Θα σου αναφέρω ενδεικτικά τρεις. Και θα σου πω μόνο πως δεν ξέρεις η ζωή ποτέ που θα σε πάει. Αρκεί εκεί που θα σε οδηγήσει να μπορείς να δεις ό,τι αξίζει ακι ό,τι μπορεί να σε κάνει να γίνεις διαφορετικός άνθρωπος. Καλύτερος. Κάπως έτσι η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων έπεσε σε μια λαγουδότρυπα και άλλαξε όλη της η ζωή. Το θέμα είναι να βρεις κάποτε τη δική σου λαγουδότρυπα. Εν τέλει οι άνθρωποι που είδαν αλλιώς τη ζωή είναι η Χριστίνα, που δεν χαρίζεται σε κανέναν και που ζει για το φαρμακείο  όπου εργάζεται, η Αθηνά Πάνου ή αλλιώς Sugar Buzz που έκανε την αγάπη της για τα cupcakes επάγγελμα. Ήταν πολιτικός μηχανικός τώρα λατρεύει να σχεδιάζει πάνω σε ζαχαρόπαστες. Και τέλος ο Δημήτρης Μεργούπης ή Dim Merlin ή αλλιώς ο μάγος του Cap Cap. Ήταν διακοσμητής, δημοσιογράφος, έκανε το όνειρο του πραγματικότητα και έφτιαξε το δικό του μαγικό χώρο aka Cap Cap και ναι είναι ευτυχισμένος και πλήρης (πρέπει να μάθεις την ιστορία του. Θα στην πω αναλυτικά σύντομα). Αυτά τα 3 παραδείγματα είναι ενδεικτικά. Εκεί έξω υπάρχουν 1013, από ανθρώπους που δε φοβήθηκαν και ρίσκαραν. Αναζήτησαν τη δημιουργικότητα τους που θα τους οδηγούσε στην ευτυχία και ναι έφτασαν ένα βήμα πιο κοντά. Δημιουργώ = παράγω κάτι από το μηδέν. Και η ευτυχία από το μηδέν φτιάχνεται ξέρεις. Δημιούργησε. Βρες ό,τι σε κάνει χαρούμενο, παραγωγικό, ό,τι λειτουργεί στην ψυχοσύνθεση σου αγχολυτικά. 



τα της Χριστίνας!

τα του Δημήτρη

τα της Αθηνάς

Merlin

Εν τέλει ξέρεις τι λειτουργεί αγχολυτικά για εμένα; Η μαγειρική και κυρίως η ζαχαροπλαστική. Είναι μαγεία να δημιουργείς, να χάνεσαι στις στιγμές και στις μυρωδιές. Και θες να σου πω την αλήθεια με μεγαλύτερη ευχαρίστηση παρακολουθώ food blogs παρά όποιο άλλο. Αν δεις το bloglovin μου έχει περισσότερα food blogs από fashion ή beauty. Ίσως να φταίει πως η πρώτη μου σκέψη πριν τρία χρόνια ήταν να δημιουργήσω το δικό μου food blog. Δεν το επιχείρησα, και καλά έκανα, επειδή οι φωτογραφίες που χαζεύω με τις ώρες στα άλλα μπλογκς ήταν ικανές να μου δημιουργήσουν ήπιας μορφής κατάθλιψη σχετικά με την ποιότητα και την ομορφιά των δικών μου. Τι νά λέμε δεν έχω ταλέντο στο food styling και στο food photography. Για δες εδώ. Και δες και τη δικιά μου. Κατάλαβες τώρα; Πάντως χαζεύω με τις ώρες φωτογραφίες, διαβάζω συνταγές, τις φτιάχνω και τις στέλνω σε μηνυματάκι στον Θ. κάθε φορά που λείπει. Και μη νομίζεις αυτός ήταν η αιτία της ενασχόλησης με το φαγητό. Είχε δοκιμάσει το απείρου κάλους και γεύσης πιάτο μου : μακαρόνια μη φανταστείς κάτι πολύπλοκο. Τα έφαγε βεβαίως, ήταν και ερωτευμένος αλλά δεν ενθουσιάστηκε. Πράγμα ικανό να μου δημιουργήσει εμμονές να προχωρήσω το πράγμα πιο πέρα. Είναι να μη μ' αμφισβητήσεις εμένα. Ξυπνά ο Αιγόκερως μέσα μου. Όπως μου συνέβει και πριν 4 χρόνια με τα μπισκότα και τα cupcakes. Είχα πέσει πάνω στη σελίδα της Martha Stewart. Αποτέλεσμα άπειρα cupcakes και πολλά βιβλία. Ήθελα να ανοίξω και μαγαζί αλλά περιορίστηκα στα πάρτυ του αδερφού μου. 


Έχω θέσει και project φέτος #wannabeRachelKhoo. Κάπως έτσι πέρασαν οι μέρες του καλοκαιριού. Με άγχος και μέγιστο αγχολυτικό τη δημιουργικότητα που συνοδεύει τη μαγειρική. Κάθε απόγευμα ήταν καθιερωμένα τα pancakes. Με άρωμα από εκχύλισμα αμυγδάλου να γεμίζουν τη μέρα και το χώρο άρωμα. Και παγωμένο ice tea. Ιεροτελεστία.
   

Μάζεψα και βατόμουρα. Και ήταν υπέροχο το συναίσθημα. Και τα έκανα μαρμελάδα και λικέρ. 




Και όλη αυτή η διαδικασία ήταν απολύτως διασκεδαστική. Και η μαρμελάδα με τη συνταγή της Εύας ήταν απλώς η καλύτερη απ' όσες έχω φτιάξει. Έκανα και brandy cherry με συνταγή Tastefull. Aν μπεις στη διαδικασία να τσεκάρεις σου εγγυώμαι την  απόλυτη επιτυχία των συνταγών της Βίκυς. Καταρχήν έμαθα να κάνω το καλύτερο τσουρέκι δεν το λες και λίγο. Έκανα και κέτσαπ (Jamie Oliver συνταγή, μην την κάνεις, όπως λέει και η μικρή μου φίλη Α. ''μούφα'')  έκανα και Cinnamons. Και λικέρ πεπόνι και με ξεσήκωσε η Εύα να κάνω και μπανάνα, περιμένω να δω πως βγήκε το δικό της. (Να σου πω πως τα λικέρ τα λατρέυω. Και τα μπουκάλια ακόμη πιο πολύ). Έχω κάνει πολλά τελευταία. Και κάθε καινούργιο με χαροποιεί περισσότερο από το παλιό. Αυτό είναι δημιουργία. 


Όπως δημιουργία είναι και να ασχολήσε και με φυτικά καλλυντικά, το έβαλα και αυτό στόχο και με σαπούνια (δεν είμαι καλά το ξέρω). Όπως το πιο τέλειο χειροποίητο σαπούνι της Δήμητρας με ελαιόλαδο, λεβάντα και σπόρους παπαρούνας. Και εδώ ξυπνάει η beauty μέσα μου και σου λέει πως βοηθά σε βάθος την επιδερμίδα. Έχει αναπλαστική και αντισηπτική δράση. Το χρησιμοποιείς μέρα νύχτα, καθαρίζει απόλυτα την επιδερμίδα και δεν προκαλεί ερεθισμούς και ξηρότητα, ενώ παράλληλα ενυδατώνει. Και οι σπόροι του απολεπίζουν. Καθαρή και απαλή επιδερμίδα με φυσικό τρόπο. Από μια κοπέλα με μεράκι και αγάπη για το παραδοσιακό αγνό σαπούνι. Kαι να το πάρεις οπωσδήποτε γιατί είναι φυτικό και στην καλύτερη τιμή. Πάρε και ένα δεύτερο για το συρτάρι σου.  

Αναπλαστικό – Αντισηπτικό – Επουλωτικό σαπούνι, βασίζει την δυναμή του στο φυτό της λεβάντας και στο αιθέριο έλαιο της.
Μαζί με το υπέροχο άρωμα του είναι ιδανικό για δέρματα που έχουν ταλαιπωρηθεί ή αντιμετωπίζουν ακμή. Παράλληλα οι σπόροι παπαρούνας βοηθούν στην ελαφρά απολέπιση του δέρματος προκειμένου να αποροφηθούν καλύτερα και γρηγορότερα τα συστατικά του σαπουνιού.
Βασικό συστατικό όλων των τύπων σαπουνιών "Dimitra"  είναι η μεγάλη ποσότητα του παρθένου ελαιόλαδου. Τρέφει το δέρμα, σε σώμα και πρόσωπο, αφήνοντας τέλεια ενυδατωμένη επιδερμίδα.
- See more at: http://www.mypharmacity.gr/6-%CE%93%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1/168-%CE%A7%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CE%A3%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%9C%CE%B5-%CE%9B%CE%B5%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%A3%CF%80%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B1%CF%82.html?keyword=dimitra#sthash.62Bnrq2l.dpuf

  
 Αλήθεια για εσένα τι είναι δημιουργία;