Instagram-ίζοντας το χρόνο #6 ή αλλιώς αγάπη στην αλλαγή...

Νὰ γυρίζεις — αὐτὸ εἶναι τὸ θαῦμα -—
μὲ κουρελιασμένα μάτια
μὲ φλογωμένους κροτάφους ἀπ᾿ τὴν πτώση
νὰ γυρίζεις
στὴν καλὴ πλευρά σου.
~Νίκος Καροῦζος

Η αγάπη δεν σε ρωτάει πότε θα έρθει, ούτε πότε θα μειωθεί, ούτε και πότε θα ξανανάψει η σπίθα της. Όπως δεν σε ρωτάνε και τα προβλήματα. Το βασικό είναι να μην αφήνεις τίποτα να σου πάρει ό,τι είναι για εσένα σημαντικό. Ό,τι πάλεψες, ό,τι έχτισες, ό,τι λάτρεψες . Υπάρχει αυτό το ένα και μοναδικό που για εσένα μπορεί να σημαίνει πολλά. Ό,τι και αν είναι αυτό. Αυτό που θέλει η καρδιά σου να το προασπίζεσαι μέχρι τέλους και να μην αφήνεις κανέναν να στο πάρει έτσι επειδή θέλει. Σήκωσε τείχη, ύψωσε το ανάστημα σου, χτύπα το χέρι στο τραπέζι , αν είναι όντως σημαντικό για εσένα. Τα εύκολα είναι για όσους δεν έχουν την υπομονή και την επιμονή να παλέψουν για το ιδανικό τους. Δεν συμβαίνει πολλές φορές στη ζωή σου να ανακαλύψεις  κάτι που να αξίζει. Mέσα σε όλη αυτή τη σκαρταδούρα υπάρχουν και κάποια μικρά διαμαντάκια που έχουν γεννηθεί για να δώσουν χρώμα στη ζωή σου. Ό,τι και αν είναι αυτό. Οι άνθρωποι αλλάζουν, όπως αλλάζουν και οι καταστάσεις, όπως αλλάζουν και τα συναισθήματα, όπως αλλάζει και η ζωή. Τίποτα δεν μένει αναλοίωτο στο χρόνο. Υπάρχει όμως κάτι που μπορεί να περάσει δια πυρός και σιδήρου αλλά να μην αλλάξει ή και να αλλάξει να δώσει τη θέση του σε κάτι άλλο πιο βαθύ. Το βασικό είναι να μπορείς να αγαπήσεις, να νιώσεις, να αποδεχτείς. Να αποδεχτείς τον άλλον όπως είναι. Να ψάξεις και να δεις ό,τι είναι. Να ανακαλύψεις τι γίνεται κοντά σου. Κανείς δεν είναι ίδιος. Κανείς δεν θέλει κάποιον που να είναι όμοιος με τον εαυτό του. Αν θέλαμε τον εαυτό μας τα πράγματα θα ήταν πιο απλά. Αλλά είναι πιο όμορφο να ανακαλύπτεις τον άλλον με τα χρόνια, να μεγαλώνετε μαζί, να αλλάζετε συνήθειες χρόνων, να ψάχνετε την ουσία μαζί. Το μαγικό είναι να γεφυρώνεις. Να γεφυρώνεις αποστάσεις, ιδεολογικά χάσματα, συνήθειες χρόνων. Να προσπαθείς. Να προσπαθείς να προσεγγίσεις τον άλλον. Ακόμη και όταν απομακρύνεται. Ακόμη και όταν απομακρύνεσαι εσύ. Η αγάπη αν υπάρχει έχει την τάση να ενώνει. Μαγικά. 

Το θέμα είναι να μπορείς να εστιάσεις στη λεπτομέρεια. Όχι σε οποιαδήποτε λεπτομέρεια. Η λεπτομέρεια και η αναζήτηση της μπορεί να σε ωθήσει από μόνη της στην απομάκρυνση. Να θυμάσαι. Να μπορείς να θυμηθείς αυτά που σε έκαναν να εστιάσεις στη λεπτομέρεια του άλλου. Τι ήταν αυτό; Χαμόγελο; Βλέμμα; Ειλικρίνια; Ευγένεια; Σε εμένα είναι αυτή η αλήθεια στο βλέμμα, αυτή η εμπιστοσύνη που χτίστηκε με την πάροδο των χρόνων. Αλλά το πιο βασικό είναι αυτό το γέλιο στις δύσκολες στιγμές. Αυτό το χαμόγελο που βγαίνει μόνο του με μια λέξη, μια κίνηση, μια ατάκα. 

Μετά από 10 χρόνια σχέσης, μετά από άπειρα προβλήματα, μετά από ακόμα πιο άπειρες αμφιταλαντεύσεις μπορώ να σου πω με το χέρι στην καρδιά πως ό,τι και να σου κάνει ο/η σύντροφος αυτό που μετράει στο τέλος της ημέρας είναι αυτή η αγκαλιά, αυτό το άγγιγμα που ξέρεις ε κάποιες φορές ορίζει την ευτυχία. Ηρεμία να υπάρχει, θέληση, υπομονή και επιμονή και όλα χτίζονται. Έτσι απλώς! Επειδή μπορείς! Και αν χρειαστεί να αλλάξεις κάτι κάνε το πρώτα από όλα όμως επειδή το θες εσύ η αναγέννηση πολλές φορές από την στάχτη είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους σε αναιρούν, σε αμφισβητούν, σε πολεμάνε. Στο ταξίδι σου δεν χρειάζεσαι πολλά άτομα. Επιλεγμένα θες. Απλώς φρόντισε όσοι έχεις δίπλα σου να μπορούν να δουν αυτό που κρύβεται κάτω από ένα πρόσωπο. Μερικές φορές εκπλήσσει! Αλλά να έχεις και τη θέληση να δεις και εσύ τι κρύβεται πίσω από τα δικά τους. Οι σχέσεις θέλουν συμβιβασμούς και χώρο. Και χρόνο. Ιδίως αυτό. Δεν τις εκβιάζεις, χρονικά συναισθηματικά! Απλώς τις προσπαθείς. Προσπαθείς να ανακαλύπτεις συνεχώς τον άνθρωπο σου. Ακόμη και όταν αυτός αλλάζει. Ακόμη και τότε υπάρχει μια μαγεία. Και να θυμάσαι μην αφήνεις κανέναν να σου πάρει τις στιγμές σου. Μην επιλέξεις τον εύκολο δρόμο. Κάποιες φορές η φυγή δεν είναι μονόδρομος. Επίλεξε αυτό που μπορεί να σε οδηγήσει έστω και ένα μικρό βήμα πιο κοντά στην ευτυχία. Και να θυμάσαι η ευτυχία έχει άλλη χάρη όταν μπορείς να τη μοιραστείς με κάποιον άλλον. Και στο λέω εγώ που έχει υπάρξει στιγμή που δεν μπορούσα να τη μοιραστώ με αυτόν που ήθελα. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο! Ένα ζευγάρι χέρια. Αυτό μόνο. Τα σωστά. Αυτά που θα σε προφυλάξουν, θα σε σκεπάσουν, θα σε ταξιδέψουν και στα δύσκολα δεν θα σ’ αφήσουν. 

Με μια ευχή. Να είναι εκεί για όσο... Όσο ορίζεις το όσο!