Instagram-ίζοντας το χρόνο #3 ή βλέποντας αλλιώς...
Ο στόχος της εβδομάδας ήταν απλώς να προσπαθήσω να δω τα πράγματα αισιόδοξα. Είχα μια περίοδο έντονου στρες αλλά έπρεπε να προσπαθήσω να βγω ξανά στην επιφάνεια και να αφήσω πίσω κάθε σύνδρομο δυστυχίας και απογοήτευσης που μου χτυπούσε επίμονα την πόρτα. Προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου πως η ουσία αν την δεις από διαφορετική σκοπιά είναι απείρως καλύτερη ή έστω κάποια στιγμή μπορεί να γίνει. Άλλωστε αν έχεις λένε τα βασικά όλα τα υπόλοιπα έρχονται. Είχα βάλει στόχο να βγαίνω και να γεμίζω τις μέρες μου χρώμα και φως. Βοηθάει σ' αυτό να ξέρεις πως υπάρχει κάποιος που σ' αγαπάει. Φόρεσα τα Bensimon floral sneakers μου και πήρα τους δρόμους. Eίχα λόγο που έβαλα τα Bensimon. Είναι πολύχρωμα, λουλουδένια, ροζ και άνετα. Βασικά κάτι παραπάνω από άνετα. Είναι αγάπη τα Bensimon. Είναι απλώς μαγικά! Τα φοράς και αλλάζει η διάθεση στο λεπτό! Τα φοράς και η μέρα αποκτά αισιοδοξία! Πάντως αν είναι να πάρεις τους δρόμους πρόσεξε τι θα φορέσεις.
Ήθελα χρώμα λοιπόν. Χρώμα και αλλαγή. Αλλαγή στις παραστάσεις, αλλαγή στο μάτι. Δεν θα έκανα κάτι διαφορετικό, θα πήγαινα στα ίδια μέρη που συνηθίζω να πηγαίνω αλλά θα έπρεπε να τα δω με άλλο μάτι. Και όντως τα είδα. Είναι πραγματικά ασύλληπτο πόσες λεπτομέρειες μπορείς να μην έχεις προσέξει που είναι δίπλα σου, απλώς επειδή εσύ δεν θες ή δεν αφήνεις τον εαυτό σου να τις κοιτάξει. Αυτό μπορεί να γίνεται και στις διαπροσωπικές σου σχέσεις, αν ας πούμε υποθετικά, αυτό που κοιτάς τον άλλον και καταλήγεις να σκέφτεσαι πως είναι μια συνηθισμένη ρουτίνα προσπαθήσεις να το δεις διαφορετικά, μπορεί να καταλήξει ακόμα και ερωτεύσιμο. Αρκεί να του δώσεις μια ευκαιρία.
Και αισιοδοξία ήθελα, γι' αυτό και η παρέα ήταν επιλεγμένη. Τέτοιες στιγμές με οδηγούν στο κέντρο της Αθήνας. Όσο μεγαλώνω το κέντρο το βλέπω διαφορετικό. Πανέμορφο αρκεί όπως σου είπα να ξέρεις που να κοιτάξεις. Ας πούμε στα Αναφιώτικα έχω πάει εκατομμύρια φορές, έχω βγάλει εκατοντάδες φωτογραφίες. Και πάλι όμως αυτή τη φορά είδα κάτι άλλο, κάτι που έκανε το κεφάλι μου να γυρίσει και το μάτι μου να μείνει καρφωμένο για πολλή ώρα. Μεταξύ μας το κέντρο έχει αυτή τη μαγεία της ομορφιάς. Κοιτάς και βλέπεις μισογκρεμισμένα σπίτια αλλά και πάλι έχουν μια προκλητική αρχοντιά, ακόμη και εγκαταλελειμένα. Η μαγεία τους δεν φεύγει ακόμη και αν πάνω τους φιγουράρουν ακαλαίσθητες επιγραφές. Η ομορφιά είναι στις λεπτομέρειες που λέει και μια ψυχή. Στα μπαλκόνια, στη μετώπη, στην πόρτα, στο γεισό.
Είναι όλη αυτή η αισθητική που δεν μπορεί να την καταστρέψει καμιά κρίση, καμία έλλειψη παιδείας. Μόνο εμείς την καταστρέφουμε ή έστω τα δεχόμαστε. Τα αγάλματα του Σωκράτη, του Απόλλωνα, της Αθηνάς και του Αριστοτέλη ανεξίτηλα σημάδια πολιτισμού θα είναι πάντα εκεί για να μας υπενθυμίζουν πως όλα είναι στο χέρι μας. Η αλλαγή που στωικά ελπίζουμε δεν θα έρθει έτσι απλά. Τίποτα δεν έρχεται
απλώς επειδή το θέλουμε. Θέλει υπομονή και επιμονή. Και δουλειά. Και
αλλαγή! Αλλαγή σκέψης! Αλλαγή κατεύθυνσης.
Eν τέλει καταλήξαμε στα Αναφιώτικα. Από ψηλά έχεις άλλη θέα. Από ψηλά ζυγίζεις καλύτερα τις καταστάσεις και όλο αυτό σου δίνει και έναυσμα. Είναι καλό να πέφτεις κάπου κάπου, από τα χαμηλά εκτιμάς περισσότερο ό,τι θα έρθει, εκτιμάς καλύτερα τη θέα των πάνω ορόφων.
Χρώμα και ουσία και πάλι στις λεπτομέρειες. Και το μάτι ξυπνά κάθε αίσθηση. Όταν βλέπεις την ομορφιά να είναι μπροστά σου απλή και ανεπιτήδευτη θα πρέπει να είσαι το λιγότερο αχάριστος για να μην χαρείς, για να μην την εκτιμήσεις. Άλλοι ξέρεις δεν μπορούν!
Και καταλήγεις να αγοράζεις παλιά βιβλία στους Αέρηδες, δίπλα στην Κλεψύδρα. Γιατί το παλιό έχει άλλη αισθητική. Είναι ωραίο να παίρνεις τη δεύτερη έκδοση που έβγαλε η Εστία, να βλέπεις αφιερώσεις από το 1960, να ξεφυλλίζεις κάθε κίτρινη σελίδα. Κάθε σελίδα κρύβει από πίσω της μια ιστορία. Κρύβει έναν άνθρωπο άγνωστο, με τους ίδιους ενδεχομένως προβληματισμούς μαζί σου! Μαγεία! Δεν ξέρω πως αλλιώς να περιγράψω την αίσθηση του να ανοίγεις και να διαβάζεις ένα παλιό βιβλίο. Αγόρασα τα παιδιά της Νιόβης του Αθανασιάδη τη δεύτερη έκδοση και τους 2 τόμους με 8 μόνο ευρώ και το Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, [παρόλο που το είχα( έκτη έκδοση με δέκα ευρώ και αφιέρωση)]! Μόνο τη μυρωδιά δεν αντέχω. Τους έβαλα κεράκια μέσα να πάρουν τη μυρωδιά, τα ψέκασα και με άρωμα (πες με τρελή θα το δεχτώ).Τώρα μυρίζουν ακόμη πιο βαριά! Θα ήθελα να μυρίζουν νυχτολούλουδο! Το λατρεύω το νυχτολούλουδο! Μου θυμίζει βράδια παιδικά! Όποτε το μυρίζω γυρνάω πίσω! Γι' αυτό θα ήθελα και τα βιβλία να μυρίζουν έτσι για να με γυρνάνε πίσω! Να φαντάζομαι! Να αναπολώ!
Ξέρεις τελικά η ζωή είναι απλή εμείς την κάνουμε δύσκολη. Και η καθημερινότητα τι θέλει; Ανθρώπους να μοιράζεσαι τις στιγμές σου. Ανθρώπους που αγαπάς και σ' αγαπάνε πραγματικά! Και όνειρα! Πολλά όνειρα να σου γεμίζουν τη μέρα! Να σε κάνουν να ελπίζεις! Να σου δίνουν χαρά! Σαν να κοιτάς τα αστέρια είναι και τα όνειρα! Είναι οι δικοί σου οδηγοί ελπίδας!
Και παιδικότητα! Και γέλιο και χρώμα και μυρωδιές και μπόλικη αγάπη. Ναι μένω στην αγάπη γιατί είναι κακά τα ψέματα κινητήριος δύναμη. Η δική μου παιδικότητα είχε κάτι από χρώματα και αρώματα. Η Χριστίνα από το mypharmacity.gr μάλλον με ήξερε πολύ καλά (θα σου πω σύντομα. Απλώς να ξέρεις πως η Χ. είναι ξεχωριστή). Αφρόλουτρα ζωάκια και η πιο μυρωδάτη ενυδατική κρέμα χεριών. Κεράσι. Ξετρελάθηκα! Και με το καραμελένιο άρωμα του lip balm. Και με το σκραμπ μπισκότο. Bανίλια και μπισκότο πόση μαγεία σε ένα βαζάκι (και αποτελεσματικότητα). Με πάνε όλα αυτά πίσω στα παιδικά μου χρόνια. Τρελαινόμουν να μυρίζω. Οι μυρωδιές με κάνουν να ταξιδεύω! Μέσα από όλα αυτά συνεχίζω να διατηρώ την παιδικότητα μου! Xαίρομαι που χαίρομαι τελικά με τα μικρά! Κάπως έτσι ήμουν και μικρή. Ζητάω πολλά αλλά θα συμβιβαστώ και με τα λίγα! Άλλωστε η ουσία είναι αλλού!
 |
| ξετρελάθηκα απλώς!!! |
 |
| scrub |
Αν προσπαθήσεις να δεις τον κόσμο με τα μάτια ενός παιδιού έστω και για λίγο τα πράγματα θα σου φανούν διαφορετικά. Χωρίς να σκέφτεσαι προβλήματα! Μόνο όνειρα! Που να έχουν τα χρώματα και τις εικόνες των παιδικών σου χρόνων. Εμένα έχουν ήρωες τις Disney. Και κάπως έτσι άλλαξαν τα πράγματα! Μαγικά! Κάτι από μαγεία... Όπως αυτή που έρχεται!Σύντομα!
